Benzema, met bloed in zijn ogen

Benzema wil praten... en hij laat mensen praten. Vooral voor Valdebebas, waar hij zichzelf verplettert sinds 19 november, toen Deschamps het vliegtuig voor hem klaarmaakte om terug te keren naar Madrid, nadat hij een lichte blessure had opgelopen aan de quadriceps in zijn linkerbeen. "Het spijt me, maar je moet gaan", waren zijn woorden. En Karim, ongelovig (hij zag zichzelf de ronde van 16 bereiken), keerde niet terug. De frustratie van de situatie vulde zijn woedetank en sindsdien is hij ultragemotiveerd. Emoties kanaliseren is soms moeilijk, maar als het lukt... is het automatisch dynamiet. En zoals AS heeft kunnen vernemen, circuleert het gerucht rond Real Madrid City dat Karim serieus wraak wil nemen.

Om velen met doelen te 'beantwoorden'. Terugkerend naar de speler die vorig seizoen schitterde en zichzelf vestigde, op zijn eigen verdiensten (44 goals in 46 wedstrijden; waaronder vijf in de drie grote Europese comebacks), de Ballon d'Or verlangend naar seizoen: hij heeft slechts 954 minuten , 13e in de ploeg, achter onder anderen Rüdiger (1.001') en Rodrygo (1.360'). Hij heeft slechts zes doelpunten gemaakt en voor het eerst sinds hij in de zomer van 2009 in Chamartín landde, scoorde hij niet in een groepsfase van de Champions League. Blessures en 'spiervermoeidheid' wegen hem zwaar. Maar het is al voorbij.

Hij traint al weken zonder een greintje pijn. 'Eindelijk', zal hij denken, na maanden van instabiliteit. Een reis die op 6 september in Glasgow begon en hem dit seizoen 43% van de wedstrijden heeft laten missen (negen van de 21). Eerst: Mallorca, Leipzig en de derby in de Metropolitan. Hij keerde terug, speelde twee wedstrijden en de inmiddels beroemde twee woorden waren geboren: 'spiervermoeidheid'. Een schaduw die hem enige tijd later achtervolgde en een enorm debat veroorzaakte, waardoor hij onzichtbaar werd in de weken voorafgaand aan het WK (in de laatste zes wedstrijden speelde hij slechts 26', onbelangrijk en niet veeleisend, tegen Celtic). Vandaar naar Qatar. En van Doha, naar Madrid. In totaal telt dit seizoen 63 dagen in de ziekenboeg.

Maar... schone lei. Dat is de vraag. Na de 'minachting' van Deschamps is de chip veranderd en staat hij te zweten in Valdebebas als geen ander. Kracht herstellen in de sportschool, ritme in vriendschappelijke wedstrijden en vertrouwen in de kleedkamer. Het is een andere, die van vroeger. Degenen die hem dagelijks zien, verzekeren dat hij niet gemotiveerd is, maar ultragemotiveerd. Dat alles wat hem de afgelopen maanden is overkomen, wordt gebruikt als benzine om zijn specifieke hongertank te vullen. Dat hij een verschrikkelijk verlangen heeft om zichzelf te rechtvaardigen. Zijn houding is onverzettelijk en in de club zijn ze per decreet opgewonden. Omdat ze zien dat Benzema zijn tanden scherpt voor de terugkeer van de concurrentie. En dat zijn grote woorden.